publicerad: 2015
infallsvinkel
in·falls|vinkel
substantiv
~n ‑vinklar 1 för (ljus)stråle2 aspekt
| Singular | |
|---|---|
| en infallsvinkel | obestämd form |
| en infallsvinkels | obestämd form genitiv |
| infallsvinkeln | bestämd form |
| infallsvinkelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| infallsvinklar | obestämd form |
| infallsvinklars | obestämd form genitiv |
| infallsvinklarna | bestämd form |
| infallsvinklarnas | bestämd form genitiv |


