publicerad: 2015
infrastrukturminister
infra·strukt·ur|min·ister
substantiv
~n ‑ministrar infrastruktur minister 1
| Singular | |
|---|---|
| en infrastrukturminister | obestämd form |
| en infrastrukturministers | obestämd form genitiv |
| infrastrukturministern | bestämd form |
| infrastrukturministerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| infrastrukturministrar | obestämd form |
| infrastrukturministrars | obestämd form genitiv |
| infrastrukturministrarna | bestämd form |
| infrastrukturministrarnas | bestämd form genitiv |


