publicerad: 2015
inhamring
in|hamr·ing
substantiv
~en ~ar hamra
| Singular | |
|---|---|
| en inhamring | obestämd form |
| en inhamrings | obestämd form genitiv |
| inhamringen | bestämd form |
| inhamringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inhamringar | obestämd form |
| inhamringars | obestämd form genitiv |
| inhamringarna | bestämd form |
| inhamringarnas | bestämd form genitiv |


