publicerad: 2015
inkänning
in|känn·ing
substantiv
~en ~ar inkännande
| Singular | |
|---|---|
| en inkänning | obestämd form |
| en inkännings | obestämd form genitiv |
| inkänningen | bestämd form |
| inkänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inkänningar | obestämd form |
| inkänningars | obestämd form genitiv |
| inkänningarna | bestämd form |
| inkänningarnas | bestämd form genitiv |


