publicerad: 2015
inlärningsförmåga
in·lär·nings|för·måga
substantiv
~n inlärning förmåga 1
| Singular | |
|---|---|
| en inlärningsförmåga | obestämd form |
| en inlärningsförmågas | obestämd form genitiv |
| inlärningsförmågan | bestämd form |
| inlärningsförmågans | bestämd form genitiv |


