publicerad: 2015
instansordning
in·stans|ordn·ing
substantiv
~en ~ar • till ordning 4 instans
| Singular | |
|---|---|
| en instansordning | obestämd form |
| en instansordnings | obestämd form genitiv |
| instansordningen | bestämd form |
| instansordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| instansordningar | obestämd form |
| instansordningars | obestämd form genitiv |
| instansordningarna | bestämd form |
| instansordningarnas | bestämd form genitiv |


