publicerad: 2015
intuition
intu·it·ion
substantiv
~en ~er • förmåga att omedelbart uppfatta; ingivelse
| Singular | |
|---|---|
| en intuition | obestämd form |
| en intuitions | obestämd form genitiv |
| intuitionen | bestämd form |
| intuitionens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| intuitioner | obestämd form |
| intuitioners | obestämd form genitiv |
| intuitionerna | bestämd form |
| intuitionernas | bestämd form genitiv |


