publicerad: 2015
irrlärighet
irr|lär·ig·het
substantiv
~en irrlära
| Singular | |
|---|---|
| en irrlärighet | obestämd form |
| en irrlärighets | obestämd form genitiv |
| irrlärigheten | bestämd form |
| irrlärighetens | bestämd form genitiv |


