publicerad: 2015
jobbarkompis
jobb·ar|komp·is
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ till jobbare 1 kompis
| Singular | |
|---|---|
| en jobbarkompis | obestämd form |
| en jobbarkompis | obestämd form genitiv |
| jobbarkompisen | bestämd form |
| jobbarkompisens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| jobbarkompisar | obestämd form |
| jobbarkompisars | obestämd form genitiv |
| jobbarkompisarna | bestämd form |
| jobbarkompisarnas | bestämd form genitiv |


