publicerad: 2015
kamning
kam·ning
substantiv
~en ~ar • till kamma
| Singular | |
|---|---|
| en kamning | obestämd form |
| en kamnings | obestämd form genitiv |
| kamningen | bestämd form |
| kamningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kamningar | obestämd form |
| kamningars | obestämd form genitiv |
| kamningarna | bestämd form |
| kamningarnas | bestämd form genitiv |


