publicerad: 2015
kappkörning
kapp|kör·ning
substantiv
~en ~ar • till 2kapp 1körning
| Singular | |
|---|---|
| en kappkörning | obestämd form |
| en kappkörnings | obestämd form genitiv |
| kappkörningen | bestämd form |
| kappkörningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kappkörningar | obestämd form |
| kappkörningars | obestämd form genitiv |
| kappkörningarna | bestämd form |
| kappkörningarnas | bestämd form genitiv |


