publicerad: 2015
karaffin
karaff·in
[‑i´n]
substantiv
~en ~er • enklare karaff
| Singular | |
|---|---|
| en karaffin | obestämd form |
| en karaffins | obestämd form genitiv |
| karaffinen | bestämd form |
| karaffinens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| karaffiner | obestämd form |
| karaffiners | obestämd form genitiv |
| karaffinerna | bestämd form |
| karaffinernas | bestämd form genitiv |


