publicerad: 2015
karathalt
karat|halt
substantiv
~en ~er • till karat 2halt 1
| Singular | |
|---|---|
| en karathalt | obestämd form |
| en karathalts | obestämd form genitiv |
| karathalten | bestämd form |
| karathaltens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| karathalter | obestämd form |
| karathalters | obestämd form genitiv |
| karathalterna | bestämd form |
| karathalternas | bestämd form genitiv |


