publicerad: 2015
kombi
kombi
[kåm´bi]
substantiv
~n ~er • mest som förled i sms.; kombinations-; kombinerad person- och varubil
| Singular | |
|---|---|
| en kombi | obestämd form |
| en kombis | obestämd form genitiv |
| kombin | bestämd form |
| kombins | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kombier | obestämd form |
| kombiers | obestämd form genitiv |
| kombierna | bestämd form |
| kombiernas | bestämd form genitiv |


