publicerad: 2015
konjunktivit
kon·junkt·iv·it
[‑i´t]
substantiv
~en ~er • bindhinneinflammation
| Singular | |
|---|---|
| en konjunktivit | obestämd form |
| en konjunktivits | obestämd form genitiv |
| konjunktiviten | bestämd form |
| konjunktivitens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konjunktiviter | obestämd form |
| konjunktiviters | obestämd form genitiv |
| konjunktiviterna | bestämd form |
| konjunktiviternas | bestämd form genitiv |


