publicerad: 2015
konkatenera
kon·katen·era
verb
~de ~t • foga samman, slå ihop
| Finita former | |
|---|---|
| konkatenerar | presens aktiv |
| konkateneras | presens passiv |
| konkatenerade | preteritum aktiv |
| konkatenerades | preteritum passiv |
| konkatenera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att konkatenera | infinitiv aktiv |
| att konkateneras | infinitiv passiv |
| har/hade konkatenerat | supinum aktiv |
| har/hade konkatenerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| konkatenerande | |
| Perfekt particip | |
| en konkatenerad + substantiv | |
| ett konkatenerat + substantiv | |
| den/det/de konkatenerade + substantiv | |


