publicerad: 2015
koncilians
kon·cili·ans
hellre än kon·sili·ans
[‑an´s el. ‑aŋ´s]
substantiv
~en konciliant
| Singular | |
|---|---|
| en koncilians (en konsilians) | obestämd form |
| en koncilians (en konsilians) | obestämd form genitiv |
| konciliansen (konsiliansen) | bestämd form |
| konciliansens (konsiliansens) | bestämd form genitiv |


