publicerad: 2015
konstyttring
konst|yttr·ing
substantiv
~en ~ar konst 1 yttring
| Singular | |
|---|---|
| en konstyttring | obestämd form |
| en konstyttrings | obestämd form genitiv |
| konstyttringen | bestämd form |
| konstyttringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konstyttringar | obestämd form |
| konstyttringars | obestämd form genitiv |
| konstyttringarna | bestämd form |
| konstyttringarnas | bestämd form genitiv |


