publicerad: 2015
kontring
kontr·ing
substantiv
~en ~ar • snabbt motanfall i vissa bollsporter
| Singular | |
|---|---|
| en kontring | obestämd form |
| en kontrings | obestämd form genitiv |
| kontringen | bestämd form |
| kontringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kontringar | obestämd form |
| kontringars | obestämd form genitiv |
| kontringarna | bestämd form |
| kontringarnas | bestämd form genitiv |


