publicerad: 2015
korsgång
kors|gång
substantiv
~en ~ar • täckt gång som omger klostergård; till 1gång 2
| Singular | |
|---|---|
| en korsgång | obestämd form |
| en korsgångs | obestämd form genitiv |
| korsgången | bestämd form |
| korsgångens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| korsgångar | obestämd form |
| korsgångars | obestämd form genitiv |
| korsgångarna | bestämd form |
| korsgångarnas | bestämd form genitiv |


