publicerad: 2015
korsförhör
kors|för·hör
substantiv
~et; pl. ~ • inträngande förhör; till förhör 2
| Singular | |
|---|---|
| ett korsförhör | obestämd form |
| ett korsförhörs | obestämd form genitiv |
| korsförhöret | bestämd form |
| korsförhörets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| korsförhör | obestämd form |
| korsförhörs | obestämd form genitiv |
| korsförhören | bestämd form |
| korsförhörens | bestämd form genitiv |


