publicerad: 2015
krumbukta
krum|bukta
[‑buk´ta]
verb
~de ~t • ringla; buga överdrivet; bildl. göra undanflykter
| Finita former | |
|---|---|
| krumbuktar | presens aktiv |
| krumbuktas | presens passiv |
| krumbuktade | preteritum aktiv |
| krumbuktades | preteritum passiv |
| krumbukta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att krumbukta | infinitiv aktiv |
| att krumbuktas | infinitiv passiv |
| har/hade krumbuktat | supinum aktiv |
| har/hade krumbuktats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| krumbuktande | |
krumbukta sig
• krumbuktaOrdform(er) krumbukta sig


