publicerad: 2015
kumulation
kumul·at·ion
substantiv
~en ~er • till kumulera
| Singular | |
|---|---|
| en kumulation | obestämd form |
| en kumulations | obestämd form genitiv |
| kumulationen | bestämd form |
| kumulationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kumulationer | obestämd form |
| kumulationers | obestämd form genitiv |
| kumulationerna | bestämd form |
| kumulationernas | bestämd form genitiv |


