publicerad: 2015
kumulering
kumul·er·ing
substantiv
~en ~ar kumulera
| Singular | |
|---|---|
| en kumulering | obestämd form |
| en kumulerings | obestämd form genitiv |
| kumuleringen | bestämd form |
| kumuleringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kumuleringar | obestämd form |
| kumuleringars | obestämd form genitiv |
| kumuleringarna | bestämd form |
| kumuleringarnas | bestämd form genitiv |


