publicerad: 2015
kurvritare
kurv|rit·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑ritarna kurva ritare
| Singular | |
|---|---|
| en kurvritare | obestämd form |
| en kurvritares | obestämd form genitiv |
| kurvritaren | bestämd form |
| kurvritarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kurvritare | obestämd form |
| kurvritares | obestämd form genitiv |
| kurvritarna | bestämd form |
| kurvritarnas | bestämd form genitiv |


