publicerad: 2015
kvarhållning
kvar|håll·ning
substantiv
~en ~ar • till hållning 3 kvar
| Singular | |
|---|---|
| en kvarhållning | obestämd form |
| en kvarhållnings | obestämd form genitiv |
| kvarhållningen | bestämd form |
| kvarhållningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvarhållningar | obestämd form |
| kvarhållningars | obestämd form genitiv |
| kvarhållningarna | bestämd form |
| kvarhållningarnas | bestämd form genitiv |


