publicerad: 2015
kyrkorum
kyrko|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men • till 1rum 1,2 kyrka
| Singular | |
|---|---|
| ett kyrkorum | obestämd form |
| ett kyrkorums | obestämd form genitiv |
| kyrkorummet | bestämd form |
| kyrkorummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kyrkorum | obestämd form |
| kyrkorums | obestämd form genitiv |
| kyrkorummen | bestämd form |
| kyrkorummens | bestämd form genitiv |


