publicerad: 2015
kätting
kätt·ing
substantiv
~en ~ar • grov kedja; varp till väv
| Singular | |
|---|---|
| en kätting | obestämd form |
| en kättings | obestämd form genitiv |
| kättingen | bestämd form |
| kättingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kättingar | obestämd form |
| kättingars | obestämd form genitiv |
| kättingarna | bestämd form |
| kättingarnas | bestämd form genitiv |


