publicerad: 2015
landrygg
land|rygg
substantiv
~en ~ar • till rygg 2 3land
| Singular | |
|---|---|
| en landrygg | obestämd form |
| en landryggs | obestämd form genitiv |
| landryggen | bestämd form |
| landryggens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landryggar | obestämd form |
| landryggars | obestämd form genitiv |
| landryggarna | bestämd form |
| landryggarnas | bestämd form genitiv |


