publicerad: 2015
lirka
lirka
verb
~de ~t • manövrera; bildl. tjata på, försöka övertala: lirka med nyckeln; lirka med pappa
| Finita former | |
|---|---|
| lirkar | presens aktiv |
| lirkas | presens passiv |
| lirkade | preteritum aktiv |
| lirkades | preteritum passiv |
| lirka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att lirka | infinitiv aktiv |
| att lirkas | infinitiv passiv |
| har/hade lirkat | supinum aktiv |
| har/hade lirkats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| lirkande | |
SAOL
