publicerad: 2015
lisa
1lisa
substantiv
~n • lindring, tröst
| Singular | |
|---|---|
| en lisa | obestämd form |
| en lisas | obestämd form genitiv |
| lisan | bestämd form |
| lisans | bestämd form genitiv |
2lisa
verb
~de ~t • lindra
| Finita former | |
|---|---|
| lisar | presens aktiv |
| lisas | presens passiv |
| lisade | preteritum aktiv |
| lisades | preteritum passiv |
| lisa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att lisa | infinitiv aktiv |
| att lisas | infinitiv passiv |
| har/hade lisat | supinum aktiv |
| har/hade lisats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| lisande | |


