publicerad: 2015
mannagryn
manna|gryn
substantiv
~et; pl. ~ • till 1manna 1
| Singular | |
|---|---|
| ett mannagryn | obestämd form |
| ett mannagryns | obestämd form genitiv |
| mannagrynet | bestämd form |
| mannagrynets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mannagryn | obestämd form |
| mannagryns | obestämd form genitiv |
| mannagrynen | bestämd form |
| mannagrynens | bestämd form genitiv |


