publicerad: 2015
mannagärning
manna|gärn·ing
substantiv
~en ~ar • till 1man 1 2göra
| Singular | |
|---|---|
| en mannagärning | obestämd form |
| en mannagärnings | obestämd form genitiv |
| mannagärningen | bestämd form |
| mannagärningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mannagärningar | obestämd form |
| mannagärningars | obestämd form genitiv |
| mannagärningarna | bestämd form |
| mannagärningarnas | bestämd form genitiv |


