publicerad: 2015
marinbiolog
mar·in|bio·log
substantiv
~en ~er • till 1marin 1 biolog
| Singular | |
|---|---|
| en marinbiolog | obestämd form |
| en marinbiologs | obestämd form genitiv |
| marinbiologen | bestämd form |
| marinbiologens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marinbiologer | obestämd form |
| marinbiologers | obestämd form genitiv |
| marinbiologerna | bestämd form |
| marinbiologernas | bestämd form genitiv |


