publicerad: 2015
marschkänga
marsch|känga
substantiv
~n ‑kängor 1marsch 1 känga 1
| Singular | |
|---|---|
| en marschkänga | obestämd form |
| en marschkängas | obestämd form genitiv |
| marschkängan | bestämd form |
| marschkängans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marschkängor | obestämd form |
| marschkängors | obestämd form genitiv |
| marschkängorna | bestämd form |
| marschkängornas | bestämd form genitiv |


