publicerad: 2015
masmästare
mas|mäst·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑mästarna • förman vid masugn
| Singular | |
|---|---|
| en masmästare | obestämd form |
| en masmästares | obestämd form genitiv |
| masmästaren | bestämd form |
| masmästarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| masmästare | obestämd form |
| masmästares | obestämd form genitiv |
| masmästarna | bestämd form |
| masmästarnas | bestämd form genitiv |


