publicerad: 2015
missbildning
miss|bild·ning
substantiv
~en ~ar miss- bildning 1
| Singular | |
|---|---|
| en missbildning | obestämd form |
| en missbildnings | obestämd form genitiv |
| missbildningen | bestämd form |
| missbildningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| missbildningar | obestämd form |
| missbildningars | obestämd form genitiv |
| missbildningarna | bestämd form |
| missbildningarnas | bestämd form genitiv |


