publicerad: 2015
moralupplösning
mor·al|upp·lös·ning
substantiv
~en • till upplösning 4 moral 1
| Singular | |
|---|---|
| en moralupplösning | obestämd form |
| en moralupplösnings | obestämd form genitiv |
| moralupplösningen | bestämd form |
| moralupplösningens | bestämd form genitiv |


