publicerad: 2015
muta
1muta
substantiv
~n mutor • gåva som ges för att påverka t.ex. tjänsteman att agera till givarens fördel
| Singular | |
|---|---|
| en muta | obestämd form |
| en mutas | obestämd form genitiv |
| mutan | bestämd form |
| mutans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mutor | obestämd form |
| mutors | obestämd form genitiv |
| mutorna | bestämd form |
| mutornas | bestämd form genitiv |
2muta
verb
~de ~t • påverka genom mutor, besticka
| Finita former | |
|---|---|
| mutar | presens aktiv |
| mutas | presens passiv |
| mutade | preteritum aktiv |
| mutades | preteritum passiv |
| muta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att muta | infinitiv aktiv |
| att mutas | infinitiv passiv |
| har/hade mutat | supinum aktiv |
| har/hade mutats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| mutande | |
| Perfekt particip | |
| en mutad + substantiv | |
| ett mutat + substantiv | |
| den/det/de mutade + substantiv | |


