publicerad: 2015
mästarinna
mäst·ar·inna
[‑in`a]
substantiv
~n mästarinnor • kvinnlig mästare
| Singular | |
|---|---|
| en mästarinna | obestämd form |
| en mästarinnas | obestämd form genitiv |
| mästarinnan | bestämd form |
| mästarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mästarinnor | obestämd form |
| mästarinnors | obestämd form genitiv |
| mästarinnorna | bestämd form |
| mästarinnornas | bestämd form genitiv |


