publicerad: 2015
naturlyriker
nat·ur|lyr·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ naturlyrik
| Singular | |
|---|---|
| en naturlyriker | obestämd form |
| en naturlyrikers | obestämd form genitiv |
| naturlyrikern | bestämd form |
| naturlyrikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| naturlyriker | obestämd form |
| naturlyrikers | obestämd form genitiv |
| naturlyrikerna | bestämd form |
| naturlyrikernas | bestämd form genitiv |


