publicerad: 2015
naturmaterial
nat·ur|materi·al
substantiv
~et; pl. ~ • till natur 1,3 material
| Singular | |
|---|---|
| ett naturmaterial | obestämd form |
| ett naturmaterials | obestämd form genitiv |
| naturmaterialet | bestämd form |
| naturmaterialets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| naturmaterial | obestämd form |
| naturmaterials | obestämd form genitiv |
| naturmaterialen | bestämd form |
| naturmaterialens | bestämd form genitiv |


