publicerad: 2015
naturmotiv
nat·ur|mot·iv
substantiv
~et; pl. ~ • till motiv 2 natur 1
| Singular | |
|---|---|
| ett naturmotiv | obestämd form |
| ett naturmotivs | obestämd form genitiv |
| naturmotivet | bestämd form |
| naturmotivets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| naturmotiv | obestämd form |
| naturmotivs | obestämd form genitiv |
| naturmotiven | bestämd form |
| naturmotivens | bestämd form genitiv |


