publicerad: 2015
nervryckning
nerv|ryck·ning
substantiv
~en ~ar • mest i pl. nerv ryckning
| Singular | |
|---|---|
| en nervryckning | obestämd form |
| en nervrycknings | obestämd form genitiv |
| nervryckningen | bestämd form |
| nervryckningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nervryckningar | obestämd form |
| nervryckningars | obestämd form genitiv |
| nervryckningarna | bestämd form |
| nervryckningarnas | bestämd form genitiv |


