publicerad: 2015
normupplösning
norm|upp·lös·ning
substantiv
~en • till upplösning 4 norm
| Singular | |
|---|---|
| en normupplösning | obestämd form |
| en normupplösnings | obestämd form genitiv |
| normupplösningen | bestämd form |
| normupplösningens | bestämd form genitiv |


