publicerad: 2015
normkonflikt
norm|kon·flikt
substantiv
~en ~er norm konflikt
| Singular | |
|---|---|
| en normkonflikt | obestämd form |
| en normkonflikts | obestämd form genitiv |
| normkonflikten | bestämd form |
| normkonfliktens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| normkonflikter | obestämd form |
| normkonflikters | obestämd form genitiv |
| normkonflikterna | bestämd form |
| normkonflikternas | bestämd form genitiv |


