publicerad: 2015
nödvändighetsvara
nöd·vänd·ig·hets|vara
substantiv
~n ‑varor nödvändighet 1vara
| Singular | |
|---|---|
| en nödvändighetsvara | obestämd form |
| en nödvändighetsvaras | obestämd form genitiv |
| nödvändighetsvaran | bestämd form |
| nödvändighetsvarans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nödvändighetsvaror | obestämd form |
| nödvändighetsvarors | obestämd form genitiv |
| nödvändighetsvarorna | bestämd form |
| nödvändighetsvarornas | bestämd form genitiv |


