publicerad: 2015
obekantskap
o|be·kant·skap
substantiv
~en obekant
| Singular | |
|---|---|
| en obekantskap | obestämd form |
| en obekantskaps | obestämd form genitiv |
| obekantskapen | bestämd form |
| obekantskapens | bestämd form genitiv |


