publicerad: 2015
obenägenhet
o|be·nägen·het
substantiv
~en obenägen
| Singular | |
|---|---|
| en obenägenhet | obestämd form |
| en obenägenhets | obestämd form genitiv |
| obenägenheten | bestämd form |
| obenägenhetens | bestämd form genitiv |


