publicerad: 2015
ockultist
oc·kult·ist
[‑is´t]
substantiv
~en ~er ockultism
| Singular | |
|---|---|
| en ockultist | obestämd form |
| en ockultists | obestämd form genitiv |
| ockultisten | bestämd form |
| ockultistens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ockultister | obestämd form |
| ockultisters | obestämd form genitiv |
| ockultisterna | bestämd form |
| ockultisternas | bestämd form genitiv |


